Η πορεία του Διαμαντή Σκόνδρα με την φανέλα του Άρη

 

Ο Διαμαντής Σκόνδρας γεννήθηκε το έτος 1957 και είναι από τους αθλητές που προήλθε από τα σπλάχνα του συλλόγου. Με ύψος 2 μέτρα ήταν ένας ικανοποιητικός σέντερ για την εποχή. Υπήρξε ικανότατος στο ριμπάουντ και σε κάποιες περιπτώσεις είχε έφεση στο σκοράρισμα.

Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με την φανέλα του Άρη σε αγώνα κόντρα στον Δημόκριτο στις 19 Οκτωβρίου του 1974. Την ίδια σεζόν αγωνίστηκε σε Ευρωπαϊκό αγώνα απέναντι στην Λέφσκι Σόφιας ενώ από την περίοδο 1975-1976 ήταν ενεργό μέλος της ανδρικής ομάδας.

Κατά την διάρκεια μιας προπόνησης

Μέσα στον χρόνο θα έχει σταθερά ανοδική πορεία και θα πραγματοποιήσει κάποιες εξαιρετικές εμφανίσεις. Αξιομνημόνευτες έχουν μείνει οι αναμετρήσεις με τον ΠΑΟΚ τον Ιανουάριο του 1977 όπου και πέτυχε 16 πόντους καθώς και ο αγώνας κόντρα στην ΧΑΝΘ όπου και πέτυχε 21 πόντους κατά την σεζόν 1977-1978.

Η σεζόν 1978-1979 υπήρξε μυθική για τον σύλλογο καθώς κατέκτησε κάτω από αντίξοες συνθήκες το πρωτάθλημα Ελλάδας για πρώτη φορά ύστερα από 49 χρόνια. Ο Διαμαντής υπήρξε ώριμος και βοήθησε στα μέγιστα στην προσπάθεια της ομάδας. Σε αγώνα κόντρα στον Ιωνικό πραγματοποίησε την καλύτερη του εμφάνιση του σαν αθλητής του Άρη με 22 πόντους και κυριαρχώντας κάτω από τα καλάθια επί των προσωπικών του αντιπάλων.

Στις 20 Ιανουαρίου του 1980 θα είναι από τους πρωταγωνιστές στην επικράτηση επί του αιωνίου αντιπάλου στον πρώτο ντέρμπι του Νίκου Γκάλη με την φανέλα του Άρη. Θα πετύχει 19 προσωπικούς πόντους και οι «κίτρινοι» θα κερδίσουν με νικητήριο καλάθι του Βαγγέλη Αλεξανδρή στην λήξη του αγώνα.

Στην αρχική πεντάδα μαζί με τους Παπαγεωργίου, Γκάλη, Αλεξανδρή και Παραμανίδη το 1980

Στο απόγειο της προσωπικής του απόδοσης θα υποφέρει από έναν σοβαρό τραυματισμό στον τένοντα του αριστερού του ποδιού το Φθινόπωρο του 1980. Θα ταξιδέψει στην Φινλανδία προκειμένου να χειρουργηθεί και θα επιστρέψει στα παρκέ το 1981. Θα πραγματοποιήσει δύο εξαιρετικές εμφανίσεις απέναντι στην Γιουγκοπλάστικα στα πλαίσια του κυπέλλου Κόρατς.

Εκείνη την εποχή το μπάσκετ βρισκόταν ακόμη σε μια ερασιτεχνική κατάσταση. Οι αθλητές όλων των ομάδων εργαζόταν παράλληλα με το μπάσκετ προκειμένου να εξασφαλιστούν οικονομικά. Ο αθλητής ζήτησε επαγγελματική αποκατάσταση από την ομάδα πράγμα που δεν συνέβη αρχικά με αποτέλεσμα να μην είναι ενεργό μέλος της ομάδας προσωρινά. Το καλοκαίρι του 1982 βρέθηκε μια τομή και ο αθλητής επέστρεψε στο ρόστερ της ομάδας. Τελικώς αποφάσισε να σταματήσει την καριέρα του σε ηλικία 26 ετών τον Νοέμβρη του 1983.

Ο Διαμαντής Σκόνδρας εν ώρα αγώνα

Μέσα στα 9 έτη στα οποία φόρεσε την «κίτρινη» φανέλα αγωνίστηκε σε 162 αγώνες εκ των οποίων οι 15 ήταν για τα κύπελλα Ευρώπης. Πέτυχε 1142 αγώνες με 7,25 πόντους ανά αγώνα για το Ελληνικό πρωτάθλημα. Ήταν από τους στυλοβάτες της ομάδας του Άρη ενώ μέχρι και σήμερα παραμένει φίλος της ομάδας.

Μαζί με τον Μάκη Νάτση και τον Δημήτρη Νάστο κρατώντας το πρωτάθλημα του 1979

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό αρχείο του Διαμαντή Σκόνδρα ενώ ορισμένες πληροφορίες είναι από το βιβλίο «τ’ όνομα τους θυμίζει θεό» των εκδόσεων της aris.re

Η περιπετειώδης πορεία ενός έκπτωτου γίγαντα.

Είναι αλήθεια πως σαν προσωπικότητα υπήρξε αμφιλεγόμενη. Σήμερα ο κόσμος του μπάσκετ -και όχι μόνο- τον θυμάται για τα μπλεξίματα του με την δικαιοσύνη τα οποία είναι ακόμη πολύ νωπά στις μνήμες μας. Πρόκειται ωστόσο για μια από τις πιο χαρακτηριστικές και πολύτιμες φιγούρες που πέρασαν από τον Άρη.

Ο «Μίσα» ήρθε το 1987 από την Γιουγκοσλαβική Σιμπένκα με την οποία ξεκίνησε να γίνεται γνωστός και έξω από τα σύνορα. Ο Λάζαρος Λέσιτς ήταν αυτός που με τις γνωριμίες του κατάφερε να τον φέρει στον Άρη και την Θεσσαλονίκη. Εκείνη την εποχή η συμμετοχή των ξένων απαγορευόταν στο Ελληνικό πρωτάθλημα, γεγονός που στέρησε από το Ελληνικό μπάσκετ διεθνείς επιτυχίες και πριν το 1987. Ο Μισούνοφ παρότι είχε Γιουγκοσλαβική υπηκοότητα είχε Ελληνικές ρίζες από την πλευρά της μητέρας του. Έτσι ο ΑΣ Άρης ξεκίνησε την διαδικασία Ελληνοποίησης του προκειμένου να αγωνίζεται κανονικά στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Την διαδικασία αυτή προσπάθησε να εμποδίσει ο ΠΑΟΚ.

Η περιπέτεια της Ελληνοποίησης του Μισούνοφ
Σύμφωνα με τον τύπο της εποχής (Ιανουάριος 1988) η ομάδα του «δικεφάλου» είχε καταγγείλει τον Άρη με «αδιάσειστα στοιχεία» στον Άρειο Πάγο σχετικά με την υπόθεση Ελληνοποίησης του Μισούνοφ. Οι συμπολίτες ζητήσαν από τον εισαγγελέα να ασκήσει αναίρεση υπέρ του νόμου ανατρέποντας τις εκδοθείσες δικαστικές αποφάσεις για την εγγραφή της μητέρας του Μισούνοφ στα μητρώα του Δήμου Φλώρινας.

 

Μάλιστα όπως σημειώνεται από τα «ΣΠΟΡ του Βορρά» (εφημερίδα που ήταν προσκείμενη στον συμπολίτη) η καταγγελία σε βάρος του Άρη υπήρξε προϊόν συμμαχίας των υπολοίπων 9 ομάδων του πρωταθλήματος με πρωτοστάτη τον ΠΑΟΚ.

Φυσικά ο Άρης δεν κάθισε με σταυρωμένα χέρια. Ο πρόεδρος του ΑΣ Άρης, Κος Άκης Μιχαηλίδης, ξεσπάθωσε καταγγέλλοντας την ΕΟΚ ότι ξεκίνησε έναν «ανελέητο πόλεμο» προς την ομάδα των «κίτρινων». Ο ισχυρός άντρας της ομάδας μας είχε αναφέρει χαρακτηριστικά στα μέσα ενημέρωσης πως «επιδίδεται (η ΕΟΚ) σε μια άνευ προηγουμένου εξύβριση αγνοώντας ότι ο Άρης εδώ και χρόνια κάνει πρωταθλητισμό έχοντας πλήρη συναίσθηση των υποχρεώσεων χωρίς κόμπλεξ έναντι ουδενός». Μάλιστα τόνισε στις δηλώσεις του πως οι αντίπαλοι δίνουν πολιτικές προεκτάσεις σε ένα καθαρά αθλητικό θέμα και υπενθύμισε πως «Ο Άρης απαντά μέσα στο γήπεδο».

Η διαλεύκανση της υπόθεσης
Το όλο ζήτημα ξεκαθάρισε λίγες ημέρες μετά. Παραμονές του εκτός έδρας αγώνα με την Ορτέζ έφτασε η ροζ κάρτα του Μισούνοφ από την Σιμπένκα σύμφωνα με την οποία ο αθλητής του Άρη αγωνιζόταν με την πρώην ομάδα του στο Κύπελλο Κόρατς σαν ξένος. Με αυτό ο Άρης κατάφερε να εκθέσει την ΕΟΚ και παράλληλα να χρησιμοποιήσει τον αθλητή του στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Ωστόσο στα κύπελλα Ευρώπης υπήρχε διαφορετική νομοθεσία και ο αθλητής έπρεπε να περιμένει 3 χρόνια έως ότου αγωνιστεί. Έτσι ο Μιχάλης Μισούνοφ απέκτησε κανονικά την Ελληνική υπηκοότητα και αγωνίστηκε χωρίς πρόβλημα με την φανέλα του Άρη.

Ο Μισούνοφ επιτέλους μέλος της ομάδας

Η αρχική περίοδος στην Θεσσαλονίκη
Οι πρώτες μέρες του Μισούνοφ στον Άρη αποτελούταν από ατελείωτες προπονήσεις. Τις πρώτες σεζόν δεν είχε υψηλό χρόνο συμμετοχής και επρόκειτο για ένα υψηλόσωμο φόργουορντ με αντιστρόφως ανάλογες ικανότητές. Ήταν δυναμικός αλλά όχι δεινός ριμπάουντερ με καλό σουτ και αρκετές αδυναμίες στην άμυνα.

Την περίοδο 1990-1991 ο Μισούνοφ θα συνεισφέρει με 8,3 πόντους στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και την αμέσως επόμενη σεζόν (1991-1992) θα κάνει την καλύτερη του χρονιά. Παρά το γεγονός ότι θα απουσιάσει μεταξύ Νοεμβρίου & Δεκεμβρίου λόγω κόντρας με την διοίκηση που ήθελε να του κάνει αναπροσαρμογή συμβολαίου, επέστρεψε δυναμικά στο υπόλοιπο της σεζόν. Κατέγραψε πολύ καλά στατιστικά στα play off ενώ στο κύπελλο έκανε εκπληκτικές εμφανίσεις απέναντι στον Ολυμπιακό στον προημιτελικό και με την ΑΕΚ στον τελικό όπου πέτυχε 17 πόντους.

Την επόμενη χρονιά θα ντεμπουτάρει στην Ευρώπη προσφέροντας αρκετά στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Έκανε τα καλύτερα του παιχνίδια απέναντι στην Ντιναμό Μινσκ ενώ στον τελικό με της Εφές Πίλσεν έδειξε το απαιτούμενο πάθος που χρειαζόταν η ομάδα. 10 πόντοι, 7 ριμπάουντ και ο Άρης στην (2η) κορυφή της Ευρώπης.

Θετική η παρουσία του Μισούνοφ στον τελικό με της Εφές Πίλσεν

Τα προβλήματα με τους προπονητές του και νέες ρήξεις με την διοίκηση

Η σχέση του με τους εκάστοτε τεχνικούς της ομάδας εκείνη την σεζόν δεν ήταν η καλύτερη. Ο Στηβ Γιατζόγλου ήρθε τον Γενάρη σε αντιπαράθεση μαζί του γιατί πιστεύει πως φυγοπονεί ενώ ο Σβι Σερφ τον βάζει στην μαύρη λίστα μετά τον τελικό του Τορίνο επειδή ξεκίνησε αποχή λόγω μη καταβολής των δεδουλευμένων του. Ο Μισούνοφ θα χάσει τον τελικό κυπέλλου απέναντι στον Παναθηναϊκό όπου ο Άρης εντέλει θα ηττηθεί. Ο «Μίσα» είχε δηλώσει πως αν ο προπονητής του τον άφηνε να αγωνιστεί οι «κίτρινοι» θα κατακτούσαν το κύπελλο και έφτασε πολύ κοντά στο να φύγει από την Θεσσαλονίκη.

Την επόμενη χρονιά, με τον Μισούνοφ να έχει θετική παρουσία, η διοίκηση του κάνει πρόταση για ανανέωση συμβολαίου με όρο που θα του επιβάλει ποινές σε περίπτωση πειθαρχικού παραπτώματος. Ο Μισούνοφ θα κάνει και πάλι αποχή τριών μηνών στις αρχές του 1994 έως ότου ο παίκτης να υπογράψει νέος 3ετές συμβόλαιο.

Ο Μισουνοφ είχε θετικό πρόσημο μετά την πτωτική πορεία ύστερα από της δύση της αυτοκρατορίας

Ο Άρης έχει πτωτική πορεία εκείνα τα χρόνια με τον Μισούνοφ ωστόσο να έχει μια σχετικά θετική παρουσία. Διάφοροι μικροτραυματισμοί θα του στερήσουν χρόνο συμμετοχής ενώ το φθινόπωρο του 1996 αποχώρησε για τον συμπολίτη Ηρακλή.

Μετά τον «γηραιό» αγωνίστηκε στην Ιταλική Σιένα και έκλεισε την καριέρα του αγωνιζόμενος στα Σκόπια. Αγωνίστηκε συνολικά σε 252 αγώνες με 8,72 πόντους σε όλες τις διοργανώσεις. Τα τελευταία χρόνια απασχόλησε ιδιαίτερα την επικαιρότητα για αρνητικούς όμως λόγους. Το όνομα του έχει «μπλεχτεί» με υποθέσεις ναρκωτικών, με παράνομο τζόγο, με κατοχή όπλων, ακόμη και με την Ρωσική μαφία.

Ο Μισούνοφ με την φανέλα του Ηρακλή

Σε κάθε περίπτωση υπήρξε ένας άνθρωπος που αδίκησε κατά πολύ τον εαυτό του. Προσέφερε πολλά στην ομάδα μας και είχε την σωματοδομή να γίνει ένας αξιόλογος αθλητής. Τελικώς τα αρνητικά του χαρακτήρα αμαύρωσαν εν μέρει τα όσα πέτυχε σαν καλαθοσφαιριστής ενώ η παρουσία στους στην ομάδα χαρακτηρίστηκε πέρα από επιτυχίες από διακοπές, διαφωνίες και τραυματισμούς. 

Ο Μισούνοφ σε μια από τις πιο πρόσφατες εμφανίσεις του. Πιο συγκεκριμένα σε γεύμα προς τιμήν του Γκάλη τον Μάιο του 2013

Ο Μιχάλης Μισούνοφ στο μουσείο του Άρη 2/12/2015

Ευχαριστώ τις εκδόσεις της Aris.Re και το βιβλίο "τ'όνομα τους θυμίζει θεό"

Οι «αντίπαλοι» που φόρεσαν την πανοπλία του Άρη

 

Είναι σύνηθες φαινόμενο στα χρόνια του επαγγελματικού αθλητισμού καλαθοσφαιριστές με δηλωμένα τα οπαδικά τους συναισθήματα να φορούν την φανέλα του εκάστοτε «αιωνίου αντιπάλου».

Κάποτε αυτό φάνταζε ως αδιανόητο και ένας αθλητής που θα πήγαινε σε έναν «μισητό εχθρό», ειδικά στην περίπτωση που δήλωνε οπαδός της 1ης ομάδας, αποτελούσε «persona non grata». Πλέον αυτό έχει αλλάξει και έχει γίνει συνήθεια ένας αθλητής που είναι γνωστός για τα συναισθήματα του να ντύνεται στα χρώματα κάποιου ορκισμένου αντιπάλου.

Ο Άρης δεν θα μπορούσε να λείπει από το κάδρο των ομάδων οι οποίοι αποτέλεσαν στέγη για αθλητές-οπαδούς άλλων ομάδων. Από τους «κίτρινους» έχουν περάσει ουκ ολίγοι τέτοιοι αθλητές με μερικούς από αυτούς μάλιστα να έχουν αξιόλογη προσφορά. Πάμε να δούμε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες με χρονολογική σειρά.

Μάνθος Κατσούλης (1988-1990)
Ο Μάνθος Κατσούλης υπήρξε αθλητής του αιωνίου αντιπάλου ΠΑΟΚ για πάρα πολλά χρόνια. Φίλος της ομάδας του «δικεφάλου» αγωνίστηκε στους «ασπρόμαυρους» για 15 χρόνια συνδέοντας το όνομα του με την εν λόγω ομάδα. Το 1988 μεταπήδησε στον Άρη με τον οποίο κατέκτησε 2 νταμπλ.

Ωστόσο ο χρόνος είναι αμίλητος και κατά την παρουσία του στους «κίτρινους» δεν έπιασε τα στάνταρ τα οποία είχε θέσει παλαιότερα σαν αθλητής του ΠΑΟΚ. Περιορίστηκε κυρίως σε ρόλο ρεζέρβας ενώ υπήρξε συγκλονιστικός στον μικρό τελικό του F4 του Μονάχου με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα. Απέναντι στους Καταλανούς πέτυχε 8 πόντους κυριαρχώντας παράλληλα κάτω από τα καλάθια. Μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 1990 συνέχισε στον έτερο συμπολίτη, τον Ηρακλή.

Μάνθος Κατσούλης, Κέβιν Μαγκί και Γκρεγκ Γουίλτζερ στο Final4 του Μονάχου

Ζαφείρης Σαμολαδάς (1997)
Ο μοναδικός μη-αθλητής της λίστας μας. Θεωρώ ωστόσο πως πρέπει να υπάρχει το όνομα του σε αυτό το άρθρο. Παρά το γεγονός πως ήταν φίλαθλος του Ηρακλή, προσέφερε στον Άρη όσο ελάχιστοι. Σαν παράγοντας βοήθησε σημαντικά στο να χτιστεί η ομάδα που κατέκτησε το κύπελλο Κόρατς μέσα στην Προύσα το 1997 και το κύπελλο Ελλάδας του 1998. Το σύνθημα «είναι τρελός ο χορηγός» δονούσε εκείνη την εποχή την ατμόσφαιρα του Παλέ Ντε Σπορ. Όπως έχει γράψει και φίλος της σελίδας μας σε παλαιότερη ανάρτηση, ήταν παρών στην κερκίδα των Αρειανών μέσα στο Περιστέρι στον προημιτελικό του κυπέλλου Κόρατς το 1997 παρά το γεγονός πως αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας.

Η προσφορά του δεν σταμάτησε στο μπάσκετ. Βοήθησε και στο χτίσιμο της ομάδας βόλεϊ, καθώς από την δική του τσέπη αποκτήθηκαν οι Γκάνεφ και Κωνσταντίνοφ με την συμβολή των οποίων οι «κίτρινοι» κατέκτησαν το πρωτάθλημα βόλεϊ το 1997. Ο Ζαφείρης Σαμολαδάς, που απεβίωσε το 2010, είναι από τα πρόσωπα που λείπουν απίστευτα από την οικογένεια του Άρη.

Ο αείμνηστος Ζαφείρης Σαμολαδάς μαζί με τον Νίκο Γκάλη σε παλιότερο αγώνα του Άρη στο Αλεξάνδρειο

Γιώργος Σιγάλας (1998-2000, 2005-2007)
Ο «Ράμπο» του Ελληνικού μπάσκετ συνέδεσε το όνομα του με τον Ολυμπιακό. Γέννημα θρέμμα των Πειραιωτών, ανδρώθηκε υπό τις οδηγίες του Γιάννη Ιωαννίδη και πέρασε στιγμές δόξας με τους «ερυθρόλευκους» κατά την δεκαετία του 1990.

Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να φορέσει την φανέλα του Άρη σε δύο θητείες. Η πρώτη ήταν μεταξύ 1998 και 2000 όπου ξέχωρα από τα αμυντικά του καθήκοντα, στα οποία ήταν εκπληκτικός στο 1 vs 1, ξεχώρισε και για τα επιθετικά του προσόντα. Επέστρεψε στον σύλλογο το 2005, σε μεγάλη πλέον ηλικία. Ήταν μια ηγετική μορφή στα αποδυτήρια και διακρίθηκε στο αμυντικό κομμάτι. Στην ιστορία έχει μείνει και ένα επεισόδιο με τον Γιάννη Γκαγκαλούδη με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ (διαβάστε παρακάτω) ενώ υπήρξε συγκινητικός στον τελικό του Eurocup το 2006 με αντίπαλο την Ντιναμό Μόσχας. Έως το Φθινόπωρο του 2007, όταν και αποσύρθηκε, αγωνίστηκε σε 197 αγώνες με την φανέλα του Άρη.

Τίμησε την φανέλα του Άρη ο Γιώργος Σιγάλας

Γιάννης Γκαγκαλούδης (2001-2003)
Η περίπτωση του είναι ιδιάζουσα. Η προσφορά του υπήρξε σημαντική στην κατάκτηση του FIBA Champions Cup τον Μάιο του 2003. Ωστόσο το γεγονός πως δήλωνε οπαδός όποιας ομάδας φόρεσε την φανέλα μάλλον δεν ήταν η σοφότερη επιλογή. Στην πραγματικότητα είναι οπαδός του Παναθηναϊκού του οποίου φόρεσε την φανέλα την σεζόν 2003-2004.

Στις 12 Νοεμβρίου του 2005, όταν πλέον ήταν αθλητής του ΠΑΟΚ, ήταν πρωταγωνιστής σε μια φάση που έμεινε στην ιστορία των ντέρμπι της Θεσσαλονίκης. Με λίγα δευτερόλεπτα να είχαν απομείνει για το τέλος ο Άρης κέρδιζε στην Πυλαία με 76-77. Την κατοχή είχε ο Γκαγκαλούδης και ο Γιώργος Σιγάλας του Άρη του κάνει νόημα φωνάζοντας «έλα αγόρι μου». Τελικώς ο Σιγάλας μαζί με τον Στακ έκοψαν το σουτ του Γκαγκαλούδη με τον Πάντιους στον αιφνιδιασμό να γράφει το τελικό 76-79. Ήταν η κορύφωση στην «έχθρα» μεταξύ Άρη και Γκαγκαλούδη.

Σκληρό μεταξύ Σιγάλα και Γκαγκαλούδη

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι ο Γκαγκαλούδης ήρθε από την Δάφνη το 2001. Δεν ήταν ποτέ βασική επιλογή καθώς θα ήταν πίσω είτε από τον Φράνγκι Κινγκ είτε από τον Ουίλι Σόλομον. Με την έλευση του Βαγγέλη Αλεξανδρή κατά την δεύτερη περίοδο της παρουσίας του στον Άρη «απελευθερώθηκε» και πρόσφερε σημαντικά στο παιχνίδι των «κιτρίνων» έστω προερχόμενος από τον πάγκο. Ολοκλήρωσε την σεζόν 2002-2003 με 9,3 πόντους και 2,6 ασίστ πριν συνεχίσει την καριέρα του στο «τριφύλλι».

Ο Γκαγκαλούδης με την φανέλα του Άρη

Δημήτρης Τσαλδάρης (2006-2009, 2011-2012)
Ο Δημήτρης Τσαλδάρης είναι γνωστός για τις «ερυθρόλευκες» προτιμήσεις του. Μάλιστα σήμερα είναι στο προπονητικό τιμ της αναπτυξιακής ομάδας του Ολυμπιακού στην Α2 κατηγορία.

Σαν παίκτης υπήρξε επιλογή του Αντρέα Μαντσόν ο οποίος τον έφερε από τον Πανελλήνιο. Στην αρχή ελάχιστοι τον πίστεψαν ωστόσο αποδείχτηκε χρήσιμο εργαλείο στην μηχανή του Άρη. Ήταν αριστερόχειρας, καλός χειριστής της μπάλας και μαχητικός. Η πρώτη του θητεία υπήρξε πολύ πετυχημένη με υψηλά ποσοστά στα τρίποντα (44%).

Το 2009 θα φύγει για το Ιταλικό πρωτάθλημα και θα επιστρέψει στον Άρη το 2011. Κάποιοι τραυματισμοί θα τον επηρεάσουν αρνητικά μη επιτρέποντας του να έχει απόδοση ανάλογη με αυτή την πρώτης θητείας. Ωστόσο και πάλι το πρόσημο ήταν θετικό. Στο τέλος της σεζόν συνέχισε στον Κολοσσό Ρόδου αφήνοντας μόνο θετικές εντυπώσεις για τον χαρακτήρα του στην Θεσσαλονίκη.

Ο Τσαλδάρης κατά την διάρκεια της 1ης θητείας του σε αγώνα με την Μπαρτσελόνα

Γιώργος Καλαϊτζής (2006-2008)
Ο Έλληνας γκαρντ πριν έρθει στον Άρη πραγματοποίησε σπουδαία καριέρα με την ομάδα της καρδιάς του, τον Παναθηναϊκό. Μάλιστα την περίοδο που ο Σόλομον έπαιξε στον Άρη, ο Καλαϊτζής είχα αναπτύξει μια αντιπαλότητα με τον Αμερικανό της ομάδας μας την οποία διατήρησαν και τα μετέπειτα χρόνια όταν βρέθηκαν αντίπαλοι με τις ομάδες τους.

Ο Καλαϊτζής φόρεσε την φανέλα του Άρη για δύο σεζόν. Την πρώτη σεζόν υπήρξε άτυχος καθώς κάποιοι τραυματισμοί επηρέασαν αρνητικά την εικόνα του στο παρκέ. Την επόμενη περίοδο υπήρξε αισθητά καλύτερος με το καλύτερο παιχνίδι να το πραγματοποιεί μέσα στην Κροατία επί της Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ (νίκη με 76-83). Η συνολική του παρουσία κρίνεται ως θετική.

Εξαιρετική η παρουσία του Γιώργου Καλαϊτζή στον Άρη

Γιάννης Γιαννούλης (2006-2007)
Ο Γιάννης Γιαννούλης είναι γνωστός για την αγάπη του προς τον ΠΑΟΚ. Πραγματοποίησε μεγάλη καριέρα με τον "δικέφαλο", στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό το 2002 ενώ υπήρξε άτυπος προπονητής των "ασπρόμαυρων" στο φιλανθρωπικό αγώνα που κάναμε φίλαθλοι των δύο ομάδων το 2015. Παρά το γεγονός πως ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι ΠΑΟΚτσής αγωνίστηκε στον Άρη την περίοδο 2006-2007.

Γενικά διακρινόταν για το δυναμικό του παιχνίδι κάτω από την ρακέτα και για τις επιθετικές του επιδόσεις από κοντινή απόσταση. Κάποιοι τραυματισμοί δεν του επέτρεψαν να έχει υψηλές επιδόσεις με την φανέλα του Άρη ωστόσο έκανε εντυπωσιακά παιχνίδια απέναντι σε Πανελλήνιο και Απόλλων Πατρών προ το τέλος της σεζόν. Συνέχισε στον Πανιώνιο ενώ σήμερα είναι ακόμη εν ενεργεία παίκτης σε μικρές κατηγορίες.

Ο Γιάννης Γιαννούλης ετοιμάζεται να αφήσει την μπάλα στο καλάθι της ΤΣΣΚΑ Μόσχας

Μιχάλης Κακιούζης (2009-2010)
Μία από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές του Ελληνικού μπάσκετ μέσα στον 21^ο αιώνα. Ο Κακιούζης, φίλαθλος της ΑΕΚ, συνέδεσε το όνομα του με μεγάλες στιγμές της εθνικής ομάδας στα μέσα των 2000s. Ύστερα από μια εκπληκτική καριέρα με την ΑΕΚ και ομάδες του εξωτερικού, ήρθε το 2009 μαζί με τους Δήμο Ντικούδη και Νίκο Χατζηβρέττα.

Η ηλικία του (33 έτη) δεν το επέτρεψαν να έχει την απόδοση των προηγούμενων ετών. Η αρχή της περιόδου ήταν κακή για τον ίδιο ενώ αργότερα αντιμετώπισε τενοντίτιδα στο χέρι. Η έλευση του Ντέιβιντ Μπλατ στον πάγκο τον «έλυσε» και μπόρεσε να δείξει μεγάλα στοιχεία της κλάσης του. Πραγματοποίησε σπουδαίες εμφανίσεις απέναντι σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό (18 και 19 πόντοι αντίστοιχα) ενώ διετέλεσε αρχηγός της ομάδας. Ύστερα από τον Άρη συνέχισε την καριέρα του στην Γαλλική Βιλερμπάν.

Μιχάλης Κακιούζης, μια μεγάλη μορφή του Ελληνικού μπάσκετ με την φανέλα του Άρη

Πληροφορίες για τους παίκτες υπάρχουν και στο βιβλίο «τ’ όνομα τους θυμίζει θεό» της Aris.re